Cukrzyca jest przewlekłą chorobą metaboliczną. Choroba wywołuje nieprawidłowe stężenie glukozy we krwi.
Często rozwija się latami, nie dając konkretnych objawów. Istnieją dwa główne typy cukrzycy : cukrzyca typu 1 i cukrzyca typu 2, a u kobiet w ciąży może rozwinąć się tzw. cukrzyca ciężarnych.
Cukrzyca typu 1 pojawia się, gdy komórki trzustki produkujące insulinę zostają uszkodzone, trzustka nie dostarcza lub dostarcza zbyt małą ilość insuliny, przez co organizm nie może wchłaniać glukozy z krwi. ten rodzaj dotyka przeważnie dzieci i osób młodych, chociaż może wystąpić w każdym wieku. Rozwija się szybko i podstępnie.
Ten typ jest rozpoznawalny dość szybko, ponieważ objawy są dość poważne.
Cukrzyca typu 2 jest zwykle kojarzona z nadciśnieniem tętniczym, otyłością, miażdżycą i hipercholesterolemią (podwyższony cholesterol). Diagnozowana jest częściej u osób starszych i w średnim wieku. Rozwija się wolno i stopniowo, dlatego objawy często mogą być niedostrzeżone a choroba nie zdiagnozowana. To postać choroby, w której w różnych okresach procesu chorobowego występuje niezdolność komórek produkujących insulinę w trzustce do odpowiedniej ilości insuliny.
Cukrzyca powoli, podstępnie wyniszcza cały organizm i powoduje groźne powikłania : choroby układu krążenia uszkodzenie nerek i wzroku.
Podstawowe objawy cukrzycy to:
- duże pragnienie i odwodnienie
- częste oddawanie moczu
- zwiększony apetyt, bez przybywania na wadze
- utrata masy ciała
dodatkowo może wystąpić nadmierne zmęczenie, zaburzenia widzenia, świąd w okolicy narządów płciowych lub powracające grzybice, nawracające infekcje, wolne gojenie się ran.
Bardzo niebezpieczne są także spadki poziomu cukru we krwi -hipoglikemie długotrwałe i częste mogą prowadzić do uszkodzenia a nawet śmierci.
Obecnie cukrzycy typu 1 nie potrafimy zapobiegać, natomiast istnieje wiele dowodów, że poprzez zmianę stylu życia: kontrolowaną zmianę sposobu odżywiania i aktywność fizyczną można zapobiec cukrzycy typu2.
Wcześnie zdiagnozowana cukrzyca daje szansę na uniknięcie powikłań cukrzycowych i związanych z nimi zagrożeń.
Leczenie cukrzycy obejmuje zmiany w diecie, kontrolowane odżywianie się, aktywność fizyczną,
W początkowym okresie jej trwania stosuje się leczenie odpowiednio zbilansowaną glikemicznie dietą, lub w skojarzeniu z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi, W zaawansowanej chorobie konieczne jest leczenie insuliną.
Wczesna diagnoza choroby, wiedza pacjenta o chorobie i jego współdziałanie w terapii, systematyczne prowadzenie pomiarów stężenia poziomu cukru we krwi, samokontrola i samodyscyplina pomogą choremu złagodzić gwałtowność zmian glikemii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz