poniedziałek, 19 listopada 2012

Wysokie ciśnienie krwi.


Ciśnienie tętnicze  to siła z jaką krew napiera na ściany tętnic.
 Serce kurczy się 60-80 razy na minutę i po każdym skurczu rozciąga się jak gumowa piłeczka.
W czasie skurczu krew zostaje wypchnięta z mięśnia sercowego do głównej tętnicy - aorty, ciśnienie krwi jest wyższe tzw. skurczowe,  a kiedy serce się rozkurcza i wypełnia krwią, ciśnienie ma wartość niższą i nazywa się rozkurczowe.
Wysokie ciśnienie krwi oznacza , że serce pompuje krew silniej niż powinno w zwężone naczynia krwionośne. Jest to sytuacja niebezpieczna.
Ponad 4 mln Polaków ma zdiagnozowane nadciśnienie, ale chorych jest więcej, ponieważ chorzy nie wiedzą o swojej dolegliwości.
Podwyższone ciśnienie zwłaszcza jeśli narasta stopniowo i organizm powoli dostosowuje się do nowych wartości, przebiega bezobjawowo i jest trudne do wykrycia. Często dowiadujemy się o chorobie podczas wizyty u lekarza.
 
 Ciśnienie tętnicze jest cechą osobniczą, znaczy to że nie możemy mówić o jego  jednej wartości.
Przyjmujemy umownie, że prawidłowa wartość ciśnienia krwi  wynosi 120/80 mm/Hg.
Dopuszczalna wartość to 139/89mm/Hg i możemy być spokojni  jeśli nie przekroczy tej granicy.
 Jeżeli któraś z tych liczb ( choćby jedna ) będzie stale wyższa, lekarz uzna że mamy podwyższone ciśnienie.
 W przypadku gdy ciśnienie jest stale podwyższone należy skonsultować się z lekarzem. Jeśli wartość ciśnienia nie przekracza zbytnio określonych norm, lekarz może polecić zmianę stylu życia,
w przypadku bardziej podwyższonego przepisze  tabletki.

 Objawami  wysokiego ciśnienia mogą być częste bóle głowy, czerwienienie twarzy, krwawienie z nosa, szum w uszach, niekiedy zwłaszcza przy mocno podwyższonym ciśnieniu mogą wystąpić duszności, bóle w klatce piersiowej oraz obrzęk nóg.
 Stres , długotrwałe napięcie emocjonalne jest często powodem podwyższonego ciśnienia.
U prawie 95% chorych nadciśnienie może mieć podłoże genetyczne.
 Ale to my sami możemy przyczynić się do utrwalenia tego schorzenia. Sprzyja temu brak aktywności fizycznej, długotrwały stres, zła dieta, otyłość,palenie papierosów i picie alkoholu.
Ciśnienie może się podwyższać pod wpływem przyjmowanych środków  hormonalnych i sterydów.
  Ok. 5% nadciśnieniowców cierpi na tzw.nadciśnienie wtórne zwane objawowym.
Jest ono skutkiem poważnych chorób np. nerek, nadnerczy .
Ciśnienie to powraca do normy po wyleczeniu podstawowej choroby.

 Długo nie leczone lub źle leczone nadciśnienie przyspiesza rozwój miażdżycy, zwiększa ryzyko wylewu, udaru mózgu, zawału serca, prowadzi do niewydolności nerek , uszkadza wzrok.
Dlatego by zapobiec tym powikłaniom należy jak najwcześniej podjąć leczenie. Należy regularnie mierzyć ciśnienie, przyjmować zalecone, obniżające ciśnienie leki, zmienić dietę i tryb życia.
 Leki, które unormują ciśnienie  dobiera kardiolog indywidualnie dla każdego pacjenta.
Terapie jest długotrwała, nieraz trwa do końca życia  i nie wolno jej przerywać bez konsultacji  z lekarzem prowadzącym. Obniżenie ciśnienia pod wpływem leków nie oznacza , że choroba ustąpiła.

Pamiętaj :
 Nawet jeżeli zażywamy leki na obniżenie ciśnienia,  najważniejsza jest odpowiednia dieta bez używek, umiarkowane  ćwiczenia i ruch na świeżym powietrzu.
Umiarkowane ćwiczenia pomogą ci obniżyć ciśnienie. Mogą to być godzinne energiczne spacery lub pół godz. jazdy na rowerze stacjonarnym.  Jeśli masz umiarkowane ciśnienie możesz pływać, uprawiać jogging, jeździć na rowerze lub nartach.
Pamiętaj o codziennej 15-20  minutowej gimnastyce przy otwartym oknie.
Jeśli masz wysokie ciśnienie nie zaczynaj nagle od intensywnych ćwiczeń bo grozi to zawałem.

Lekarz prowadzący powinien pomóc ci  dobrać odpowiednią dla ciebie aktywność fizyczną i skontaktować z wyszkoloną dietetyczką .